روابط زناشویی در دوران باردای چگونه باید باشد
روابط زناشویی در بارداری می تواند تحت تاثیر عواملی قرار گیرد که از آن جمله می توان به شیوه رابطه زناشویی زوجین قبل از بارداری و همچنین مفهوم روابط زناشویی در نظر زوجین، وضعیت سلامت جسمی و روانی و عوارض دوران بارداری، باورها و ویژگی های فرهنگی زوجین، نحوه برخورد آنها با تغییرات فیزیکی زنان طی بارداری و در ضمن ترس از صدمه به جنین در زمان نزدیکی اشاره کرد.
در بارداری محدودیت هایی جهت نزدیکی وجود دارد که عبارت اند از:
▪ سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس
▪ سابقه انقباضات خودبه خودی رحمی، خون ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین
▪ نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان های متعدد
▪ چهار تا شش هفته آخر بارداری
▪ سابقه فشار خون بارداری
▪ برخی موارد دیگر که توسط پزشک یا ماما عنوان شود.
به رغم موارد بالا، اگر بارداری طبیعی باشد و پزشک یا ماما مانعی برای نزدیکی زوجین عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که بارداری را پیگیری می کند نیز می تواند ادامه یابد. هر چند در بارداری به خصوص ماه‌های آخر باید پوزیشن و وضعیت مناسبی در حین نزدیکی در نظر گرفته شود که به شکم زن باردار فشاری وارد نیاید.
شاید بعضی خانم ها در حین بارداری به خصوص سه ماهه اول با کاهش میل جنسی روبه رو شوند که در برخی متون این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می دهند. در برخی از خانم ها این مساله درست برعکس اتفاق می افتد و به افزایش تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول منجر می شود.
به طور کلی اگر منعی برای رابطه جنسی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم‌ها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می‌کند و موجب می‌شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود بازگردند. بعد از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (4 تا 6) طول می کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند، به خصوص در اوایل رشد بچه ممکن است زوجین حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه می‌کنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر نقاط زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.
نکات مهم نزدیکی و روابط زناشویی در دوران بارداری
بارداری زمان افزایش هوشیاری جنسی و حساسیت در بعضی از زنان است و در بعضی از موارد این حساسیت تغییری نکرده یا حتی کاهش می یابد. بعضی از پژوهش ها تغییراتی را در میل جنسی همسران گزارش کرده اند.
برخی از مردان نسبت به زنان باردار در دل خود، احساس احترام می‌کنند و نمی‌توانند رابطه جنسی با همسرشان برقرار کنند اگر همسرتان دچار اختلالاتی درمیل جنسی شده‌است به پزشک مراجعه کنید. گاهی همسران از پذیرش نقش پدری در آینده نزدیک نگرانند، به ویژه وقتی بارداری ناخواسته بوده است.
روابط زناشویی و جنسی در سه ماهه اول بارداری
تهوع و استفراغ دوران بارداری از هفته 6 بارداری آغاز می شود، در این دوران روابط جنسی و یا حتی تصور آن نیز ممکن است موجب بروز حالت تهوع در زنان باردار شود. اغلب زنان حس می کنند بویایی شان تقویت شده و هر بویی به نظرشان تهوع آور می‌رسد. بروز حساسیت سینه‌ها به ویژه در سه ماهه اول در زنان چندزا شایع است وتحریک سینه‌ها در هنگام برانگیختگی جنسی می‌تواند دردناک باشد. بنابراین باید متوقف و یا محدود گردد.
چه اقداماتی باید انجام دهیم تا در دوران بارداری روابط جنسی بهتری داشته‌باشیم
در صورت خستگی، زمان آمیزش باید کوتاه تر شود. این خستگی فیزیکی به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد می شود و می‌تواند منجر به توقف فعالیت جنسی در بعضی از خانم‌ها شود. به همسرتان اجازه دهید تا احساسات شما را در مورد آمیزش و لمس سینه‌ها درک کند. به او اطمینان دهید که هنوز دوستش دارید.
بسیاری از خانم‌ها در طی سه ماهه اول بارداری از زیر دل‌درد و کرامپها و کمر درد پس از ارگاسم شکایت می‌کنند. ماساژ کمر در این دوره علاوه بر مفید بودن احساس خوشایندی را نیز برای زنان باردار فراهم می‌نماید. بنابراین می‌توانید از همسرتان بخواهید محبتش را با ماساژ دادن، در آغوش گرفتن و بوسیدن به شما ابراز کند.
اگر دچار تهوع و استفراغ شدید هستید، رابطه عاشقانه‌تان را با فرستادن پیام کوتاه و ایمیل با همسرتان حفظ کنید.
ترس از سقط، یکی از عواملی است که زوج‌ها را ناچار به چشم پوشی از روابط جنسی می نماید. نگران نباشید پس از هفته 20 بارداری خطر سقط کاهش می یابد و شما در سه ماهه دوم معمولاً می توانید با خیال راحت براساس توصیه پزشک و یا ماما به آمیزش بپردازید. بنابراین در طی این دوره، روابطتان را با ماساژ و بوسه با همسرتان حفظ کنید.
روابط زناشویی و جنسی در سه ماهه دوم بارداری
بافتهای داخل و اطراف واژن در این دوره دچار احتقان می‌شوند که این پرخونی ناشی از افزایش عروق خونی و خونرسانی در دوره بارداری است.بافت‌ها متورم و قرمز مایل به ارغوانی می‌شوند و در تمام زمان باقیمانده از بارداری همین حالت را حفظ می‌کنند، بنابراین زنان باردار در حالت برانگیختگی فیزیولوژیک به سر می‌برند. این حالت برانگیختگی می‌تواند منجر به لغزنده شدن واژن بشود. در این دوره بازگشت به حالت عادی پس از ارگاسم، نیازمند وقت بیشتری بوده و هیچگاه به صورت کامل انجام نمی‌شود. این حالت به همراه پرخونی لگن می تواند منجر به بروز کرامپها و کمردرد شود.
دیس پارونی (درد در حین آمیزش عمیق) یکی از عوارض شایع این دوره است و می تواند ناشی ازعفونت مجاری ادراری؛ عدم لغزندگی واژن یا فشرده شدن آلت روی دهانه رحم باشد. بنابراین علل اولیه باید بررسی و رد شوند.
چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
در طی سه ماهه دوم بارداری، بدن زن باردار ویژگیهای حاملگی را بیشتر نشان داده و شکم نیز بزرگ تر می‌شود. بنابراین قرار گرفتن در بعضی از وضعیت ها از جمله پوزیشن رو در رو که مرد در بالا قرار گرفته؛ می تواند موجب بروز نارحتی در زنان گردد، زیرا ایجاد هر فشاری بر سینه‌ها و شکم دردناک است. بنابراین می‌توانید ازوضعیتهایی استفاده کنید که، که فشار کمتری بر روی سینه و شکم شما وارد بیاورند. قرار گرفتن در وضعیت پهلو، وضعیت بهتری برای این دوره از بارداری است.
حرکت جنین نیز می تواند موجب کاهش میل جنسی دربعضی از خانم ها گردد. بسیاری ازخانمها، با احساس حرکت جنین در طی فعالیت جنسی احساس گناه کرده و تصور می‌کنند جنین در حال مشاهده آنهاست. در حالی که این نگرانی کاملاً بی‌مورد است بنابراین اصلاً احساس گناه نکنید.
بسیاری از خانم ها در این دوران و آغاز سه ماهه سوم افزایش فعالیت جنسی را گزارش کرده اند. این امر را می‌توان به افزایش میل جنسی زنان و کاهش ترس از سقط جنین درطی این دوره از بارداری نسبت داد.
روابط زناشویی و جنسی در سه ماهه سوم بارداری
سه ماهه سوم بارداری با مشکلات گوارشی و سوزش سردل، اغلب موجب آزار خانم باردار می‌شود و اگر هنگام نزدیکی زیر همسر قرار گیرد، مشکل شدیدتر می‌شود. این حالت می‌تواند با نزدیکی از پهلو که به انرژی کمتری احتیاج دارد برطرف شود
وجود هموروئید دردناک وملتهب نیز می تواند برعلایق و روابط جنسی، اثر مهار کننده‌ای داشته باشد. بنابراین توصیه‌های لازم برای کاهش یبوست را باید جدی بگیرید.
رحم نیز ممکن است به دنبال نزدیکی دچار انقباضی مداوم و طولانی مدت گردد ( به ویژه اگر ارگاسم یک دقیقه یا بیشتر طول بکشد). برای بعضی از زنان این احساس خوشایند و لذت بخش بوده و برای دیگر زنان موجب بروز ترس و وحشت می شود زیرا نگرانند که اکسیژن به جنین نرسد یا او در طی انقباضات رحم صدمه ببیند. در حالی که این ترس بیهوده است و نباید نگران بود
چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
به محض احساس فشار و انقباض رحم، به پهلوی چپ دراز کشیده و مدتی استراحت کنید. گرچه ضربان قلب جنین کمی کاهش می یابد، اما هیچ مدرکی مبنی بر خطر آفرین بودن این حالت موجود نیست.
در این دوران، فاز بازگشت نیز پس از ارگاسم ناقص بوده و احساس برانگیختگی در زن، ادامه می‌یابد. بنابراین مدت معاشقه پس از آمیزش را کمی طولانی‌تر کنید تا این مدت به خوبی طی شود.
بسیاری از زنان از عدم ارضای جنسی در طی نزدیکی یا ارگاسم شکایت دارند. این حالت نیز طبیعی است. فقط می‌توانید در صورت تمایل، مدت معاشقه پیش از آمیزش را کمی طولانی‌تر کنید.
بازگشت احساس خستگی در سه ماهه سوم بارداری برای بسیاری از زنان ازار دهنده است. (به دلیل کمبود خواب و تحمل وزن زیاد شکم). به محض احساس خستگی، وضعیتتان را تغییر دهید و یا به پهلوی چپ استراحت کنید. ماساژ کمر علاوه بر کاهش درد و گرفتگی می تواند خوشایند بوده و ارتباط شما را با همسرتان حفظ کنید. از همسرتان بخواهید با جنین، حرف بزند این کار می‌تواند احساس نزدیکی بیشتری را بین شما، همسرتان و جنین ایجاد کند.
افزایش سن حاملگی و بزرگ شدن شکم، باعث تصور منفی برخی زنان در مورد خودشان می‌شود، در حالی که بسیاری از زن‌ها این تغییرات را خوشایند می‌دانند و فکر می‌کنند برای همسرشان جذاب‌تر شده‌اند. برخی از مردان نیز این حالت را خوشایند توصیف می‌کنند.
نکته کلیدی: به عقاید همسرتان در این مورد احترام بگذارید اما زیاد وسواس به خرج ندهید. به خاطر داشته‌باشید. این دوره، مرحله‌ای گذراست که پایان خوشی در پی خواهد‌داشت. می‌توانید از لباس‌هایی استفاده کنید که اندام شما را برای همسرتان زیباتر جلوه دهد. پوشیدن لباس ها ی نخی و خنک که از زیر سینه، گشاد می‌شوند و یا لباس هایی که شکم شما را بیشتر جلوه می‌دهند، در رنگ‌های درخشان و یا ملایم به انتخاب خودتان، می‌توانند گزینه‌هایی جذاب باشند.