انواع سقط جنین

۱. انواع سقط خودبخودی جنین

• تهدیه به سقط : خونریزی واژینال  و درد و انقباضات رحم (به صورت درد  در زنی که در دوران بارداری است احتمال سقط جنین را مطرح می کنند این حالت را اصطلاحات تهدید به سقط می نامند که در آن دهانه رحم باز نشده است و با استراحت و درمان محافظه کارانه می توان از آن جلوگیری کرد.)

• سقط جنین فراموش شده : رشد جنین داخل رحم متوقف شده. ولی دهانه رحم کاملا بسته است و لکه بینی و خونریزی وجود ندارد.

• سقط ناقص :  اگر بخشی از بافتها ، ولی نه تمام آن دفع شوند سقط جنین ناقص می نامند.

• سقط کامل  جنین:  اگر جنین و تمام بافتهای مربوطه بطور کامل خارج شوند سقط جنین کامل است.‏

۲. سقط جنین عادتی (سقط مکرر)

حالتی است که در آن ۳ سقط جنین پشت سر هم با علت نامشخص اتفاق می افتند.‏

۳. سقط  جنین درمانی:

در شرایط خاصی ممکن است پزشک تصمیم به ختم حاملگی بگیرد .این نوع ختم حاملگی را سقط  ” درمانی” می نامند.

عوامل ایجاد کننده سقط جنین:

عوامل ایجاد کننده سقط جنین در زنان به دو دسته عمده عوامل جنینی و عوامل مربوط به مادر تقسیم می شوند.

۱. عوامل جنینی سقط جنین شامل :

• نمو غیر طبیعی تخم که در ۴۰% موارد اختلال رشد منجر به سقط خود به خود می شود.

• ناهنجاریهای ارثی و ژنتیکی جنین: آمار به دست آمده نشان میدهد حدود ۲۰-۱۵% حاملگی ها منجر به سقط می شود و ۶۰-۵۰ % موارد سقط به دلیل ناهنجاری های ارثی و ژنتیکی جنین می باشند.

۲. عوامل مربوط به مادر  در سقط :

•  بیماریهای عفونی مادر: عفونتهای مادری به ویژه سرخچه، تب مالت و عفونتهای مقاربتی می تواند منجر به سقط شود.

•  بیماری های مزمن ناتوان کننده در مادر: بیماری هایی نظیر سل، سرطان، افزایش فشار خون ، بیماری کلیوی می تواند منجر به مرگ جنین و سقط شود.

• بیماریهای غدد: سقط به دلیل برخی از بیماریهای غدد از جمله بیماری هایی نظیر کم کاری تیروئید، دیابت قندی رخ می دهد.

• عدم پذیرش ایمنی بدن: جنین از لحاظ ژنتیک یک عامل خارجی برای مادر است و بدن مادر بر علیه آن آنتی بادی ساخته و جنین را دفع می نماید. در یک بارداری طبیعی جفت آنتی بادی های متوقف کننده می سازد که مانع سقط می شود.

•  ناهنجاری های رحمی: در بعضی زنان نقص تکاملی رحم در دوران جنینی منجر به ایجاد رحم دو شاخ یا یک شاخ و یا انواع ناهنجاری های شکلی رحم می شود که این نقایص می تواند منجر به سقط جنین شود همچنین وجود فیبروم یا چسبندگی رحم نیز می تواند باعث سقط جنین در زن باردار شود.

•  نارسایی دهانه رحم: نارسایی رحم از علل سقط می باشد. باز بودن بیش از حد دهانه رحم به دلیل مادرزادی یا کشش بیش از حد در باز کردن آن در هنگام سقط یا زایمان قبلی منجر به نارسایی و ضعف دهانه رحم شده و می تواند ایجاد سقط جنین به صورت خود به خودی نماید. سقط جنین در این موارد معمولا” پس از سه ماهه اول حاملگی” اتفاق می افتد.

خطر سقط با تعداد زایمان ها و نیز سن مادر در ارتباط است به طوریکه مطالعات انجام شده نشان می دهد که سقط در زنان باردار زیر ۲۰ سال و بالای ۴۰ سال بیشتر است. همچنین در پدران خیلی جوان یا پیر نیز افزایش سقط مشاهده شده است. بالاخره میزان بروز سقط با حامله شدن خانمها در عرض سه ماه پس از زایمان افزایش می یابد.