دخترخانم ها هم ممکن است مانند خانم های متاهل دچار عفونت های واژینال شوند و این موضوع اصلا جای تعجب ندارد، فقط میزان شیوع بیماری در دخترها کمتر است ولی این طور نیست که اصلا وجود نداشته باشد زیرا عوامل قارچی از راه های مختلفی می توانند شرایط رشد و تکثیر را در محل پیدا کنند.
قارچ ها یکی از میکرو ارگانیسم هایی هستند که در ناحیه واژینال زندگی می کنند اما در حالت عادی فعالیت بیماری زایی ندارند زیرا محیط طبیعی واژن اسیدی است و فلور طبیعی یا میکروب های غیربیماری زای منطقه اجازه نمی دهند قارچ ها فعالیت داشته باشند اما وقتی به دلایل متعددی فلور طبیعی از بین برود و محیط اسیدی به هم بخورد، شرایط برای رشد و تکثر قارچ ها فراهم می‌شود و فعالیت آنها در ناحیه واژینال علامت های مهمی مثل خارش و ترشحات زیاد و بودار ایجاد می کند.
این عفونت می تواند به علت گرمای بسیار زیاد، رطوبت بالا، بارداری، مصرف داروهای ضدبارداری، ابتلا به دیابت، پوشیدن شلوارهای تنگ و فاق کوتاه، پوشیدن لباس های زیر تنگ و فانتزی که جنسشان از مواد شیمیایی است، سن بالا، استرس زیاد، رعایت نکردن بهداشت و عوض نکردن به موقع لباس زیر، ضعف سیستم ایمنی بدن به دلایلی مثل استفاده طولانی مدت از داروها به خصوص آنتی بیوتیک ها، مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی و... ایجاد شود.
لازم به ذکر است مصرف مواد قندی زیاد حالت اسیدی مخاط واژن را از بین می برد و باعث رشد و تکثیر عوامل قارچی می شود. به همین دلیل خانم های مبتلا به دیابت ممکن است دچار عفونت های قارچی مکرر در ناحیه تناسلی شوند. قطعا در چنین شرایطی بهترین کار مراجعه به پزشک و مصرف داروهای ضدقارچی است که بلافاصله فعالیت قارچ ها را محدود می کند و علائم را به سرعت از بین می برد. در حالی که استفاده از مواد مختلفی مثل آب نمک، جوش شیرین و... می تواند باعث تحریک مخاط دستگاه تناسلی شود و آن را زخمی کند. زخمی شدن مخاط شرایط بهتری برای حضور و فعالیت قارچ ها فراهم می کند و در نتیجه عوارض تشدید می شود.
علاوه بر مصرف داروها، استفاده از لباس های زیر نخی، خشک نگه داشتن موضع و جلوگیری از ایجاد گرمای زیاد در محل نیز می تواند در رفع یا پیشگیری از بیماری های قارچی موثر باشد. استفاده از داروهای موضعی ضدقارچ برای ریشه کن کردن قارچ ها هم می تواند علاوه بر نکته های بهداشتی ذکرشده به درمان بیماری کمک کند. اگر عفونت به طور مکرر در خانمی عود کند یعنی عوامل بیماری زا به درمان مقاوم شده اند. بنابراین باید ابتدا علت عود بیماری تشخیص داده و سپس درمان مناسب برای بیمار شروع شود.
بسیاری از خانم ها بر این باورند که اگر ناحیه تناسلی خود را با شوینده های مختلف شستشو بدهند عوامل میکروبی را از بین می‌برند و احتمال آلودگی را کاهش می دهند، در حالی که این کار بسیار نادرست است و نتیجه برعکس می دهد. زیرا مواد شوینده، هم می توانند حساسیت ایجاد کنند و هم میکروب هایی را که به طور طبیعی در آن ناحیه زندگی می کنند و مدافع واژن هستند از بین ببرند. در نتیجه سایر عوامل بیماری زا فرصت رشد و تکثیر پیدا می کنند و بدتر باعث عفونت می شوند. بنابراین خود را با مواد شوینده نشویید، در بتادین، جوش شیرین و سایر مواد ننشینید. Ph منطقه را به هم نریزید.
با توجه به اینکه عفونت این خانم زیاد طول کشیده باید قبل از شروع درمان یک آزمایش آنالیز و کشت ادرار بدهند. نکته دیگر این است که اینکه مصرف خودسرانه هیچ دارویی توصیه نمی شود زیرا ممکن است شرایط بیماری را بدتر و راه درمان را سخت تر کند و مشکلی که می شد با مصرف چند روز دارو درمان کرد، به درمان های جدی تر و طولانی تر نیاز پیدا می کند.
دوم اینکه برخی داروها می توانند با عملکردی که در موضع دارند علامت خارش را کم یا از بین ببرند اما این مساله به معنای از بین رفتن یا درمان علت اصلی نیست، بنابراین به محض اینکه دارو قطع شود علائم به سرعت و با شدت بیشتری برخواهند گشت. ضمن اینکه مصرف داروهای کورتون دار که به خوبی می توانند علائم بیمار را کنترل کنند عوارض بسیار زیادی به دنبال خواهند داشت که به هیچ وجه به صلاح بیمار نخواهد بود.