اختلالات جنسی شایع در مردان را می‌توان به سه دسته بزرگ تقسیم کرد: اختلال در میل جنسی، اختلال در نعوظ و اختلال در انزال. اختلال در انزال سه نوع شایع دارد که انزال زودرس، انزال دیررس و عدم انزال را شامل می‌شود. این هفته به موضوع انزال زودرس که شایع‌ترین اختلال جنسی در مردان است، می‌پردازیم.
براساس آمار، تقریبا یک‌سوم مردان دچار انزال زودرس هستند که می‌تواند ضمن ایجاد مشکل شدید در روابط زناشویی، تبعات اجتماعی و خانوادگی شدید به همراه داشته باشد.
باید بدانید انزال پدیده‌ای است که در آن، سیستم عصبی مرکزی و محیطی دخیل است. نقاط مختلفی از مغز در رابطه نزدیک با یکدیگر هماهنگ عمل می‌کنند تا انزال طبیعی اتفاق بیفتد. با این حساب، هر عاملی که سبب ایجاد اختلال یا آسیب در سیستم عصبی مرکزی یا محیطی شود، می‌تواند در فرآیند انزال اختلال ایجاد کند. مثلا در بیمارانی که به مدت طولانی دچار دیابت هستند، اعصاب محیطی بدن ممکن است دچار آسیب شود و در تعدادی از این مردان ما پدیده انزال پس گرد را خواهیم داشت یعنی هنگام انزال مایع منی داخل مثانه ریخته، بعدا با ادرار دفع می‌شود.
اگر با مشکل انزال زودرس برخورد صحیح نشود، می‌تواند منجر به عواقب ناخواسته جدی شود. مردانی که دچار انزال زودرس هستند، رضایت آنها از روابط زناشویی اندک است، اعتماد به نفس جنسی آنها کاهش می‌یابد، سعی می‌کنند از برقرار کردن رابطه زناشویی فرار کنند و در معرض افسردگی قرار می‌گیرند. همچنین همسران مردانی که انزال زودرس دارند، بیشتر مبتلا به عدم رضایت جنسی و عدم ارضا و نیز استرس فردی می‌شوند. ممکن است افراد مختلف تعریف خاصی از این مفهوم در ذهنشان باشد یا انتظارات متفاوتی از خود داشته باشند، ولی این دلیل وجود بیماری نیست.
تعدادی از کمپانی‌های سود‌جو از همین مورد سوء‌استفاده کرده و از جیب بیماران خود ساخته، سود چند صد میلیون دلاری در سال به دست می‌آورند. باید بدانید انزال زودرس به انزال زودتر از دو دقیقه که در بیش از 90 درصد روابط زناشویی اتفاق بیفتد، اطلاق می‌شود و آن در صورتی است که فرد نزدیکی مرتب و منظم داشته باشد. این به این معنی است که اگر تعداد روابط زنانشویی کم مثلا ماهانه یکبار یا حتی کمتر از آن باشد، نمی‌توان در مورد این‌که فرد دارای انزال زودرس است یا نه، قضاوت دقیق کرد.
انزال زودرس هم دو نوع است؛ یکی نوع اولیه که فرد از بدو زندگی زناشویی دچار آن است و دیگری ثانویه که بیمار پس از یک دوره روابط زناشویی طبیعی، دچار آن می‌شود.
پس از این که مشخص شد، مردی طبق تعریف علمی انزال زودرس دارد، نباید بلافاصله برای او دارو تجویز کرد. مثلا وقتی با بیمار صحبت می‌شود، متوجه می‌شویم مشکلات دیگری وجود دارد که به صورت انزال زودرس تظاهر یافته است در حالی که فرد دچار انزال زودرس نیست و از مشکلات عاطفی با همسرش رنج می‌برد. گاهی مرد دچار اختلال در نعوظ است که به شکل ناتوانی در تداوم آن مشاهده می‌شود. برای این که این توانایی در ابقای نعوظ مشکل‌ساز نشود، فرد وقوع انزال را عمدا تسهیل می‌کند. در این موارد باید به ریشه مشکل پرداخت و آن را برطرف کرد.