کلامیدیا (chlamydia) یکی از شایعترین بیماری های مقاربتی محسوب می شود. عفونت کلامیدیا به راحتی گسترش می‌یابد، زیرا که اغلب علائم خاصی ندارد و ممکن است به صورت نادانسته به همسر و یا شریک جنسی منتقل شود. در واقع در حدود ۷۵% عفونت‌های کلامیدیا در زنان بدون علامت و ۵۰% عفونت کلامیدیا در مردان بدون علامت هستند.
از کجا باید بدانیم که به کلامیدیا مبتلا شده ایم؟
تا زمانی که علائم عفونت کلامیدیا بروز نکند، گفتن این نکته که آیا شما به کلامیدیا دچار هستید یا خیر کار چندان آسانی نیست. اما هنگامی که این عفونت رخ بدهد، علائم بیماری یک تا سه هفته بعد از رابطه جنسی بروز کرده و می تواند شامل موارد زیر باشد:
علائم کلامیدیا در زنان
علائم کلامیدیا در مردان
تشخیص کلامیدیا چگونه است؟
برای تشخیص کلامیدیا چند آزمون مختلف وجود دارد که پزشکتان می تواند انجام دهد. احتمالا پزشک با استفاده از سواب یک نمونه از مجرای ادراری در مردان و دهانه رحم در زنان می گیرد و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می کند. آزمایش‌های دیگری نیز وجود دارند که به کمک آنها می توان ادرار را از نظر وجود باکتری و یا عدم آن بررسی کرد.
درمان کلامیدیا چگونه است؟
اگر شما به بیماری مقاربتی کلامیدیا دچار شده باشید، پزشک برای شما آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می کند (به یاد داشته باشید که قبل از مصرف خودسرانه هر دارویی، به ویژه آنتی بیوتیک ها، به پزشک مراجعه کرده و زیر نظر پزشک دارو مصرف کنید.) معمولا پزشک به شما توصیه می کند که شریک جنسیتان نیز برای تشخیص و درمان کلامیدیا به وی مراجعه کند تا از بروز مجدد عفونت و یا شیوع بیشتر آن جلوگیری شود.
با کمک روش های درمانی، عفونت باید در عرض یک تا دو هفته از بین برود. بسیار مهم است که شما تا آخر آنتی بیوتیک های تجویز شده ی پزشکتان را (حتی اگر احساس می کنید که کاملا درمان شده اید) مصرف کنید.
ممکن است زنان مبتلا به عفونت کلامیدیای شدید، مجبور به بستری و استفاده از آنتی بیوتیک های تزریقی و همچنین مسکن ها شوند.
بعد از سپری کردن دوره های درمانی، انجام مجدد آزمایش ها برای اطمینان از برطرف شدن کامل عفونت الزامیست. این حالت در صورتی که هنوز مطمئن نیستید که شریک جنسی شما به طور کامل درمان شده است اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. تا زمانی که به طور کامل از درمان هر دو (شما و شریک جنسیتان) مطمئن نشده اید، رابطه جنسی نداشته باشید.
اگر کلامیدیا درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟
اگر برای درمان کلامیدیا اقدام نکنید ممکن است چندین مشکل مختلف به وجود بیاید:
-
در زنان: اگر کلامیدیا بدون درمان رها شود، شما در معرض ابتلا به عفونت های لگن قرار می گیرید که می تواند منجر به آسیب دیدن لوله های اتصال تخمدان به رحم، و یا حتی ممکن است منجر به نازایی شود. عفونت کلامیدیای درمان نشده، می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد. علاوه بر این، کلامیدیا می تواند باعث تولد زودرس شود و یا عفونت در هنگام زایمان از طریق مادر به نوزاد منتقل شده و منجر به عفونت چشم، کوری و یا پنومونی (pneumonia) در نوزاد شود.
-
در مردان: کلامیدیای درمان نشده در مردان می تواند منجر به بیماری ای به نام اورتریت غیرگنوکوکی (NGU) که یک نوع عفونت مجاری ادراریست شود. همچنین می تواند منجر به اپیدیدیمیت (epididymitis – عفونت مجرایی که اسپرم را از بیضه ها به بیرون منتقل می کند – اپیدیدیم) و یا پروکتیت (proctitis – التهاب راست روده) شود.
پیشگیری از عفونت کلامیدیا
برای کاهش خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا موارد زیر را به یاد داشته باشید:
-
هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید و بعد از اتمام رابطه کاندوم را دور بیاندازید.
-
پایبندی به خانواده و داشتن فقط یک شریک جنسی.
-
اگر فکر می کنید که به عفونت کلامیدیا دچار شده اید، قبل از هر گونه تماس جنسی به پزشک مراجعه کنید.
در صورت مشاهده هر گونه علائمی در آلت تناسلی مانند ترشحات، سوزش هنگام ادرار، درد غیر معمول و یا اختلالات پوستی از داشتن هر گونه رابطه جنسی پرهیز کرده و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگر پزشک عفونت کلامیدیا و یا هر گونه بیماری مقاربتی دیگری را تشخیص داد باید به شریک یا شریک های جنسی خود خبر دهید تا آنها نیز برای تشخیص و درمان این بیماری اقدام کنند.
از آنجا که کلامیدیا اغلب علائم خاصی ندارد، لذا افراد آلوده به این بیماری ممکن است ندانسته آن را منتقل کنند. پزشکان توصیه می کنند در صورتی که بیش از یک شریک جنسی دارید، حتی اگر هیچ علائمی از این بیماری را ندارید، به طور منظم برای بیماری کلامیدیا آزمایش دهید.