استفاده از سلولها و DNA جنینی موجود در خون مادر روش نوینی است که جهت تشخیص جنسیت جنین انجام می شود.
جنسیت جنین معمولأ در هفته سیزدهم دوران بارداری با انجام سونوگرافی بر پایه مشاهدات چشمی مشخص می‌شود. تشخیص جنسیت جنین علاوه بر اهمیتش در تشخیص زود هنگام بعضی از بیماری های ژنتیکی وابسته به جنس، از جانب زوجین به لحاظ کنجکاوی از جنسیت فرزندشان مورد توجه بیش از 99 درصد افراد است. صحت تشخیص در مواردی که خطر بیماری وابسته به جنس وجود دارد از اهمیت بسزایی برخوردار است.
بعد از لقاح و لانه گزینی جنین در رحم مادر ارتباط خونی بین جنین و مادر از طریق جفت شروع می شود. رفته رفته این ارتباط گسترش یافته به طوری که بسیاری از مواد موجود در خون جنین به خون مادر راه می یابد. یکی از مهمترین موادسلولها و DNA جنین است که می تواند گره از بسیاری از مشکلات تشخیص پیش از تولد باز کند. این سلولها بسیار کم هستند و شناسایی آن و بررسی مشخصاتش بسیار دشوار و نیازمند تکنولوژی پیشرفته ای می باشد.
آزمایش ژنتیک به بررسی این مواد در خون مادر پرداخته می شود.از این رو تست با گرفتن سه میلی لیتر خون مادر انجام می‌گیرد، این تست در پایان هفته 7 جنینی انجام می شود و دارای اعتبار بسیار بالایی می باشد. هیچ گونه عوارض جانبی برای مادر و جنین همچون آزمایشهای دیگر ندارد.
با این آزمایش می‌توان بیماریهایی همچون هموفیلی و یا اختلال کار ماهیچه‌ها و نیز سایر بیماری های وابسته به جنس را نیز در جنین تشخیص داد.
زمان انجام تست: در پایان هفته 7 جنینی (10 بارداری)
تعداد هفته هایی که از اولین روز اخرین پریودی می گذرد که برای این ازمایش باید 10 هفته باشد.
امکان انجام زودتر تست از این میزان وجود دارد اما درصد خطا بالا می رود.