سوزاک (Gonorrhea)، کلامیدیا (Chlamydia) و سیفلیس(Syphilis)جزو بیماریهای منتقله از راه آمیزش (STDs )هستند و در صورت عدم درمان میتوانند مشکلات جدی و طولانی مدتی را بویژه در زنان جوان ونوجوانان بوجود آورند.
سوزاک، کلامیدیا و سیفلیس چه هستند؟
سوزاک (Gonorrhea)، کلامیدیا (Chlamydia) و سیفلیس(Syphilis)جزو بیماریهای منتقله از راه آمیزش (STDs )هستند و در صورت عدم درمان میتوانند مشکلات جدی و طولانی مدتی را بویژه در زنان جوان ونوجوانان بوجود آورند.
چه چیز باعث گنوره و کلامیدیا میشود؟
این دو بیماری هر دو توسط باکتری ایجاد می‌شوند. این باکتری‌ها از طریق سکس واژنی، مقعدی و یا دهانی از فرد آلوده به افراد دیگر سرایت می‌کنند.
این عفونت‌ها در کجا بوجود می‌آیند؟
عفونت‌های گنوره و کلامیدیا میتوانند در دهان، اعضای تناسلی، مجرای ادراری، راست روده (رکتوم) بوجود آیند. شایعترین محل عفونت در زنان دهانه رحم (سرویکس) می باشد.
این عفونت‌ها در چه سنی از همه شایعترند؟
هرچند گنوره و کلامیدیا در هر سنی میتوانند رخ دهند، ولی زنان ۲۵ ساله و جوانتر بیشتر از همه در معرض خطر ابتلا به این دو بیماری هستند.
علائم گنوره و کلامدیا
زنان مبتلا به گنوره و کلامیدیا غالبا علامتی ندارند. البته ممکن است ۳-۲ هفته بعد از عفونت علائمی نمایان شوند. این علائم ممکن است بسیار خفیف بوده و با علائم مربوط به عفونت دستگاه ادراری یا واژن اشتباه گرفته شوند. شایعترین علائم در زنان به قرار زیر است:
– ترشح زرد از واژن
– درد در موقع ادرار کردن یا افزایش تعداد دفعات ادرار
– خونریزی واژینال در فواصل قاعدگی ها
– درد، ترشح یا خونریزی از مقعد
تشخیص گنوره و کلامیدیا
برای تشخیص گنوره یا کلامیدیا ممکن است آزمایشگاه از گلو، دهانه رحم ،مجرای ادرار، یا راست روده نمونه گیری کند. گنوره و کلامیدیا را میتوان با آزمایش ادرار نیز کشف کرد.
عوارض مربوط به گنوره و کلامدیا چه می‌باشند؟
این بیماریها میتوانند موجب ایجاد بیماری التهابی لگن(PID ) در فرد بشوند. PID عفونتی است که در آن باکتری‌ها از واژن و دهانه رحم به سمت بالا (رحم ، تخمدان، یا لوله‌های فالوپ) گسترش می‌یابند.
پس از ابتلای یک زن به عفونت گنوککی یا کلامیدیایی در صورت عدم درمان، ممکن است ظرف چند روز تا چند هفته عفونت به نقاط دیگر رفته و PID بوجود آید.
درمان گنوره و کلامیدیا
گنوره و کلامیدیا با تجویز آنتی بیوتیک درمان می‌شوند.
چه چیز موجب سیفلیس میشود؟
سیفلیس نیز توسط نوعی باکتری ایجاد میشود ولی با گنوره و کلامیدیا فرق می‌کند زیرا چندین مرحله دارد که در بعضی مراحل سرایت آن به دیگران راحت‌تر است.
سیفلیس چگونه منتشر میشود؟
باکتری عامل سیفلیس از طریق بریدگی پوست و یا تماس با زخم‌های سیفلیس معروف به شانکر (chancre ) وارد بدن می شود. چون این زخم‌ها عموما در روی قسمت خارجی اندام تناسلی زنان (vulva)، واژن، مقعد، یا آلت تناسلی مردان(penis ) ایجاد می‌شوند، لذا اکثر اوقات راه انتقال بیماری از طریق تماس جنسی است. البته ممکن است در مرحله دوم بیماری، از راه تماس با دانه‌های جلدی(rashes)، زگیل، و یا خون آلوده نیز منتقل گردد.
علائم سیفلیس
برحسب مرحله بیماری علائم سیفلیس فرق می‌کنند:
– مرحله اول: سیفلیس ابتدا به صورت شانکر بی درد بروز می‌کند. این زخم‌ها بدون درمان ظرف ۶-۳ هفته از بین می‌روند.
– مرحله دوم: در زمانی که شانکر درحال بهبود است و یا چند هفته پس از ناپدید شدن آن، مرحله دوم آغاز میشود که در آن ممکن است دانه‌های جلدی نمایان شوند. این دانه جلدی معمولا روی کف دست و پا ظاهر می‌شوند. ممکن است روی قسمت خارجی اندام تناسلی زنان زگیل‌های پهنی دیده شوند.
در طول این مرحله ممکن است علائم شبه آنفلوآنزا موجود باشند. عفونت در این مرحله بسیار مسری است.
– مرحله سوم (نهفته): دانه جلدی و علائم دیگر ظرف چند هفته یا چند ماه از بین می روند اما، بیماری هنوز در بدن وجود دارد. در صورت عدم درمان ممکن است بیماری سالها بعد به جدی ترین شکل خود عود کند.
تشخیص سیفلیس
در مراحل اولیه، ترشح زخم‌های باز برای اثبات وجود باکتری مولد سیفلیس آزمایش می‌شوند. در مراحل بعدی، میتوان وجود آنتی بادی ضد باکتری را در خون چک کرد.
عوارض سیفلیس
سیفلیس در مرحله پایانی یک بیماری جدی است. ممکن است مشکلات قلبی، عصبی، و تومورهایی ایجاد شوند و باعث آسیب مغزی، کوری، فلج و حتی مرگ گردند. علاوه زخم های تناسلی ناشی از سیفلیس آلودگی و انتقال HIV را راحت تر می سازد.
درمان سیفلیس
سیفلیس توسط آنتی‌بیوتیک درمان میشود. در صورت درمان زود هنگام از مشکلات بعدی جلوگیری خواهدشد. مدت درمان به این بستگی دارد که فرد چه مدت دچار بیماری بوده‌است.
آیا میتوان از ابتلا به این بیماریها جلوگیری کرد؟
برای پیشگیری از ابتلا به سوزاک، کلامیدیا و یا سیفلیس میتوان اقداماتی را انجام داد. البته این اقدامات در جلوگیری از ابتلا به سایر بیماریهای مقاربتی نیز کمک خواهندکرد.
– استفاده از کاندوم: کاندوم‌های مردانه و زنانه براحتی از داروخانه ها قابل تهیه می‌باشند.
– محدود کردن شرکای جنسی : هرچه تعداد شرکای جنسی یک فرد در طول زندگی بیشتر باشد، احتمال ابتلا وی به STDs بیشتر خواهدشد.
– شناخت شریک جنسی: از شریک جنسی خود در مورد تاریخچه جنسی او سوال کنید. بپرسید آیا بیماریهای مقاربتی داشته یا خیر؟ حتی اگر شریک جنسی‌تان بدون علامت باشد هنوز هم احتمال آلودگی وی وجود دارد.
–خودداری از تماس با زخم های ناحیه تناسلی
آیا برای این بیماریها غربالگری توصیه میشود؟
در آمریکا غربالگری سالیانه از نظر گنوره و کلامیدیا برای نوجوانان و زنان ۲۵ ساله یا جوان تر که از نظر جنسی فعال هستند توصیه میشود ( و نیز زنان ۲۵ ساله به بالا در صورتیکه ریسک فاکتور داشته باشند).
نوجوانان و زنان در صورتی که از نظر سیفلیس در گروه پر خطر باشند، باید از نظر این بیماری نیز غربالگری شوند.